Το συγκεκριμένο ποστ είναι μια ωδή στη μεγαλύτερη αδυναμία πολλών, τη σοκολάτα!
Στα τόσα χρόνια που σπουδάζω (δε λέμε νούμερο :-p) έχουν συμβεί πολλά, πρώτη φορά όμως γίνεται να πέφτει η εξεταστική του Σεπτέμβρη ένα μήνα πριν από τα Χριστούγεννα. Άντε να συγκεντρωθείς μετά!
Ή αλλιώς γλυκόπικρος. Όπως η γεύση της γνήσιας μαύρης σοκολάτας. Ή ενός λικέρ με πικραμύγδαλο. Ή ενός τραγουδιού που σε μελαγχολεί αλλά σε κάνει ταυτόχρονα να χαμογελάς. Ή ίσως η γεύση της χρονιάς που πέρασε.
Ξεραμένα φύλλα σκορπισμένα στο δρόμο. Ζεστές κουβέρτες στρωμένες στο κρεβάτι.
Ένα καυτό τσάι με μια κουταλιά μέλι.
Χουχουλιάρικα γάντια καλύπτουν τα δάχτυλα. Μια ξαφνική μπόρα.
Οι πρώτες βροχερές μέρες του φθινοπώρου ξεκίνησαν, η πόλη βάφτηκε στα γκρι κ οι δρόμοι πλημμύρισαν από πολύχρωμες ομπρέλες κ βιαστικούς περαστικούς. Όσο κι αν ανυπομονούσες να βάλεις επιτέλους το καινούριο σου πλεκτό ή το αγαπημένο σου πανωφόρι, ξέρεις ότι αυτή η μουντάδα του χειμώνα θέλει λίγο περισσότερη προσπάθεια για να περάσει απαρατήρητη.
